Πειραιάς είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας και ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Μεσογείου. Είναι το κέντρο της ναυτιλίας καθώς και ο βιομηχανικός και μεταφορικός κόμβος της χώρας, παρέχοντας στους τουρίστες εξαιρετικές επιλογές αναψυχής και διέλευσης προς τα νησιά. Ο Πειραιάς διαθέτει επίσης σύγχρονα ξενοδοχεία, άνετες ταβέρνες και καφετέριες, όπου μπορείτε να απολαύσετε όχι μόνο καλό φαγητό και ποτό, αλλά και μαγευτικά θαλασσινά τοπία. Η θέα προς τα πλοία που καταπλέουν συχνά στο λιμάνι του Πειραιά προσδίδει ιδιαίτερη γοητεία και ατμόσφαιρα σε αυτό το υπέροχο μέρος.

Ιστορία

Στην προϊστορική εποχή, το κύριο λιμάνι της σημερινής Ελλάδας ήταν ένα νησί στα ανοικτά των ακτών της Αττικής, παρόμοιο με το σημερινό νησί της Σαλαμίνας. Πιθανώς γι' αυτό πήρε και το όνομά του «Πειραιάς», το οποίο προέρχεται από τις λέξεις «πορθμέας», «πέρασμα». Ο πορθμέας ήταν ο ίδιος ο βαρκάρης που μετέφερε τους ανθρώπους από τη μία ακτή στην άλλη. Ο θαλάσσιος κόλπος ξεκινούσε κοντά στην περιοχή Παλαιό Φάληρο και περνούσε μέσα από τις περιοχές Καλλιθέα, Μοσχάτο, Ρέντη, Νέο Φάληρο, Καμίνια και κατέληγε περίπου εκεί που βρίσκεται σήμερα ο σιδηροδρομικός σταθμός. Με την πάροδο των αιώνων, ο θαλάσσιος κόλπος μεταξύ Πειραιά και Αττικής εξαφανίστηκε σταδιακά λόγω των αναχωμάτων των ποταμών Κηφισού και Ιλισού.

Αυτό δημιούργησε ένα ρηχό έλος και στη συνέχεια μετατράπηκε σε ένα λασπώδες μέρος που ονομάζεται «αλίπεδο». Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Κίμων χρησιμοποίησε πολλά βότσαλα και ογκώδεις πέτρες για την ενίσχυση των θεμελίων κατά την κατασκευή των Μακρών Τειχών, ιδίως στην περιοχή της Αλιπέδου. Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το πότε ο Πειραιάς ήταν νησί σήμερα, αλλά πολλοί συμφωνούν ότι ο Πειραιάς ήταν νησί πριν από το 1500 π.Χ. Οι πρώτοι κάτοικοι του Πειραιά ήταν Πελασγοί, Κάρες, Λέλεγες, Κρητικοί, Θράκες, Φοίνικες, αλλά κυρίως οι Μινύες που ήταν οι πιο εξελιγμένοι και είχαν την ικανότητα για εκπληκτικές τεχνικές γνώσεις, σπάνιες για την εποχή εκείνη. Οι Μινύες εγκαταστάθηκαν σε ένα λόφο (γνωστό σήμερα ως λόφος του προφήτη Ηλία) κοντά στον κόλπο της Μουνιχίας (σημερινό Μικρολίμανο). Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο λόφος δόθηκε στους Μινύες από τον βασιλιά Μουνίχιο της Αθήνας και έτσι ονομάστηκε προς τιμήν του βασιλιά της Αθήνας, ενώ μια άλλη εκδοχή ισχυρίζεται ότι ήταν το όνομα ενός ηγέτη ή ενός ήρωα των Μινύων.

Οι Μινύες ειδικεύονταν στην κατασκευή υπόγειων διόδων (σηράγγων), υπονόμων και άλλων υποδομών, τα απομεινάρια των οποίων βρίσκονται ακόμη και σήμερα σε διάφορα μέρη. Ο Πειραιάς βρίσκεται στην ακτή της θάλασσας και το γεγονός αυτό καθορίζει όλο το ύφος της ζωής του. Η πόλη χτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. από τον αρχιτέκτονα Ιππόδαμο. Ο δεύτερος σχεδιασμός της πόλης το 1834 βασίστηκε επίσης στα σχέδια του Ιππόδαμου. Ο Θεμιστοκλής ήταν ο πρώτος πολιτικός άνδρας που αντιλήφθηκε τη σημασία του Πειραιά για την Αθήνα και τον ενθάρρυνε να γίνει σημαντικό λιμάνι και να αντικαταστήσει τον κόλπο του Φαλήρου, ο οποίος αποτελούσε το λιμάνι της Αθήνας μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα.

Προκειμένου να αποκτήσει η Αθήνα ένα οχυρωμένο λιμάνι, το τείχος του Πειραιά χτίστηκε μεταξύ 493 και 479 π.Χ. Αργότερα, ο Περικλής προσέθεσε στην άμυνα χτίζοντας τα Μακρά Τείχη, τα οποία προστάτευαν τον δρόμο προς την Αθήνα σε όλο το μήκος του. Τον Μεσαίωνα, ο Πειραιάς έγινε γνωστός ως Πόρτο Λεόνε λόγω του τεράστιου πέτρινου λιονταριού που στέκεται επιβλητικά στην είσοδο του λιμανιού. Σήμερα ο Πειραιάς έχει διατηρήσει την πλούσια ιστορία του και δεν είναι μόνο το σημαντικότερο λιμάνι της Ελλάδας, αλλά και ένα πολιτιστικό κέντρο με πολλά αξιοθέατα. Στενά δρομάκια, παλιά κτίρια και σύγχρονες κατασκευές, όπου το παρελθόν συναντά το παρόν. Βυθίζοντας τον εαυτό σας στην ιστορία, μπορείτε να φανταστείτε πώς οι βαρκάρηδες στην αρχαιότητα μετέφεραν τους ανθρώπους στον θαλάσσιο κόλπο που υπήρχε κάποτε εδώ.