Λόφος Φιλοπάππου

Απέναντι από την Ακρόπολη βρίσκεται λόφος του Φιλοπάππα, με ύψος 147 μέτρων, καλυμμένος με πεύκα και ελαιόδεντρα. Μεταξύ του λόφου Φιλοπάππα και του λόφου του Πνύκα ήταν ο δρόμος που οδηγούσε νότια προς τον κόλπο του Φαλήρου και τον Πειραιά. Τον 2ο αιώνα ήταν γνωστός ως λόφος των Μουσών και σύμφωνα με τον μύθο εκεί βρισκόταν ο τάφος του ποιητή Μούσα, μαθητή του Ορφέα. Υπάρχουν ερείπια πύργων και οχυρώσεων που χρονολογούνται από την εποχή του Δημητρίου Β' του Αιτωλού (239-229 π.Χ.). Στη δυτική πλαγιά του λόφου μπορεί κανείς να δει ερείπια κτιρίων, πηγαδιών και δεξαμενών νερού λαξευμένα απευθείας στο βράχο, ενώ στην ανατολική πλαγιά υπάρχουν ερείπια κτιρίων, μεταξύ των οποίων και η λεγόμενη «Φυλακή του Σωκράτη». Ο λόφος πήρε το σύγχρονο όνομά του από το Μνημείο του Φιλοπάππου, που ανεγέρθηκε προς τιμήν του Γάιου Ιούλιου Αντίοχου Φιλοπάππου. Ήταν μέλος της δυναστείας που κυβέρνησε στην Κομμαγηνή, ένα βασίλειο που απορροφήθηκε από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Εξορισμένος στην Αθήνα, ο Φιλόπαππος χρησιμοποίησε τον πλούτο του για να βελτιώσει την πόλη. Μετά τον θάνατό του το 116, οι Αθηναίοι του έστησαν μνημείο. Το 1687, το Βενετικό πυροβολικό υπό τον Φραντσέσκο Μοροζίνι, που βρισκόταν στο λόφο, άνοιξε πυρ κατά του Παρθενώνα, όπου οι Οθωμανοί τον είχαν χρησιμοποιήσει ως αποθήκη όπλων. Το 1965 άνοιξε ένα υπαίθριο θέατρο στη δυτική πλαγιά του λόφου, με πρωτοβουλία της Ντόρας Στράτου, το οποίο έγινε χώρος για χορευτικές βραδιές.